Vandaag: neurochirurg

De vorige keer hebben we bij de neuro-oncoloog de MRI beelden gezien en, gecombineerd met wat de neuroloog vertelde, kregen we de indruk dat er niet veel meer te zien was dan een troebel deel. Gecombineerd met hoe het insult zich voordeed met wat andere waarnemingen ging het ‘intercollegiaal overleg’ er van uit dat een tumor het meest waarschijnlijk was.

Vandaag hebben we de foto’s nog een keer bekeken, aangevuld met andere foto’s en een toch wat andere, uitgebreidere, uitleg. We hebben nu gezien wat de specialisten zorg baart. Het advies is daarom om een bioptie uit te voeren Dat is op zich een ‘eenvoudige’ ingreep, die ongeveer een uur duurt. Dan zou mam bijv. maandag het ziekenhuis in gaan, dinsdag biopt en dan woensdag of donderdag weer naar huis. Aan elke operatie zijn risico’s verbonden en dat is ook hierbij het geval.  Op zich is de kans dat het niet goed gaat niet groot. En als het niet goed gaat wil het nog lang niet altijd zeggen dat dat onherstelbare schade oplevert. Maar als dat wel zo is, dan is het natuurlijk wel meteen ook een wat groter probleem.

De vraag is dus (vrij naar Shakespeare: to biopt or not to biopt

Sowieso wordt er vlak voor het nemen van de bioptie nog een MRI gemaakt. Het is zinvoller om dat te doen vlak voordat er een biopt wordt genomen dan nu, omdat het natuurlijk voor de bioptie belangrijk is dat de beelden zo recent mogelijk zijn. En uiteraard wordt er geen bioptie genomen als die MRI toch lijkt aan te geven dat het niet om een tumor gaat.

Op de gewetensvraag wat de chirurg zou doen als het om zijn hersenen ging gaf hij het antwoord dat hij wel voor een biopt zou kiezen omdat alleen dat zekerheid geeft wat er aan de hand is en ook dan pas begonnen kan worden met behandelen. En omdat er mogelijk een kleine groei te zien is ten opzichte van de eerdere MRI willen ze dan toch wel z.s.m. starten met behandelen.

Mam wil er even rustig over nadenken. De volgende afspraak met de neurochirurg is de 28e, hij gaat al wel een tijd inplannen voor een biopt.

Ik heb een beetje getwijfeld of ik al deze informatie in een nieuwsbrief zou gaan zetten. Want ik weet dat iedereen heel erg betrokken is en graag op de hoogte wil zijn. En ik denk ook dat het goed is. Wat ik wel hoop (of eigenlijk met nadruk verzoek!) is dat niet iedereen zijn/haar mening en goedbedoelde adviezen gaat geven over de keuze die mam moet gaan maken. Wil je echt heel graag iets kwijt hierover, mail/bel svp naar mij.

Ter verduidelijking Er is dus eigenlijk nog steeds geen nieuws. Er zijn geen nieuwe foto’s gemaakt en de artsen weten nog steeds niet goed wat ze zien. Het enige dat er veranderd is, is dat wij zelf nu duidelijker begrijpen waarom in de richting van een tumor wordt gedacht. De arts die we gisteren spraken was denk ik meer overtuigd dan de artsen die we eerder spraken. En wat er anders is dat er dus een beslissing moet worden gemaakt rondom het wel of niet doen van een bioptie. Mam voelt zich goed, steeds beter. Het lezen gaat ook steeds beter. Het is nog lang niet wat het was, maar het blijft vooruit gaan. Blijf vooral gezellig op bezoek komen – maak een afspraak via www.janniemartinus.nl en lukt dat niet, mail mij dan even!

We zijn onder de indruk van de VU

De artsen nemen echt ontzettend veel tijd, nooit (nou ja, behalve de allereerste keer, toen mam er ook een beetje tussen gepropt was na overdracht van het AMC) krijgen we de indruk dat we niet alle aandacht krijgen die we nodig hebben om vragen te stellen. Over alles wordt onderling overlegd en tijd genomen. Zo ook de apotheek. Het handschrift van de arts was niet helemaal goed te lezen… Ik denk dat het wel een half uur geduurd heeft voordat de apotheker zeker wist dat ze alle goed begrepen had. Mam in slaap, ik heel blij dat er tegenwoordig smartphones bestaan….